Asrevya
Paylaşımcı Üye
- Katılım
- 30 Eyl 2023
- Mesajlar
- 1,532
- Tepki
- 43
Vakit Yatsı.
Gün çoktan öldü.
Güneş ışıklarını topladı.
Gece hükmediyor âleme.
Güneşin saltanatı bitti.
Işıklar tükendi ufuklarda.
Renkler ellerini çekti eşyadan.
Gül soldu, gün soldu.
Göğe yöneldi gözler.
Hatırla ki,
Sen de unutuşun kara gecesine yuvarlanacaksın.
Bir adın kalacak geriye.
Bir mezar taşın hatırlayacak belki Seni.
Belki o da unutacak.
Şimdi gece…
Sabaha çok var.
Işık uzaklarda.
Yokluğun gecesinde, adın bile unutulmuşken, kimden meded umarsın sor kendine?
Kim Sana hayat vermişse, kurumuş kemikleri toplayıp dirilten de O elbette.
Söyle kendine.
Söyle kendine ki, çoklarının Seni unuttuğu bu gece, Sen de herkesi unut, O’ nu hatırla.
Söyle kendine ki, çoklarının ışıklara kanıp sahte renklerin kuyularına daldığı bu gece, Rabbini an, Rabbine kan, Rabbine uyan.
Şimdi yatsı zamanı vakti.
Senai Demirci
Gün çoktan öldü.
Güneş ışıklarını topladı.
Gece hükmediyor âleme.
Güneşin saltanatı bitti.
Işıklar tükendi ufuklarda.
Renkler ellerini çekti eşyadan.
Gül soldu, gün soldu.
Göğe yöneldi gözler.
Hatırla ki,
Sen de unutuşun kara gecesine yuvarlanacaksın.
Bir adın kalacak geriye.
Bir mezar taşın hatırlayacak belki Seni.
Belki o da unutacak.
Şimdi gece…
Sabaha çok var.
Işık uzaklarda.
Yokluğun gecesinde, adın bile unutulmuşken, kimden meded umarsın sor kendine?
Kim Sana hayat vermişse, kurumuş kemikleri toplayıp dirilten de O elbette.
Söyle kendine.
Söyle kendine ki, çoklarının Seni unuttuğu bu gece, Sen de herkesi unut, O’ nu hatırla.
Söyle kendine ki, çoklarının ışıklara kanıp sahte renklerin kuyularına daldığı bu gece, Rabbini an, Rabbine kan, Rabbine uyan.
Şimdi yatsı zamanı vakti.
Senai Demirci
