Bu, yüce Allah’ın insan varlığı için koyduğu ilk yasaklama idi. Aynı zamanda serbest karar verebilme yeteneklerini hangi yönde kullanacakları konusunda bir deneme olacaktı. Şeytanın verebileceği vesvese ve aldatmanın Adem ve Havva’nın yasağa uyup uymaması konusunda etkili olacağını bilen yüce Allah onları şöyle uyarmıştı:
“Biz Adem’e şöyle demiştik: Ey Adem!. Bu İblis, senin ve eşinin düşmanıdır. Sakın sizi cennetten çıkarmasın, sonra yorulur, sıkıntı çekersin. Şimdi senin için burada ne acıkmak vardır ne de çıplak kalmak. Yine sen burada ne susarsın ne de sıcaktan bunalırsın!”
Nitekim şeytan bir yolunu bularak Adem’le Havva’ya vesvese vermiş ve onları ikna ederek yasağı çiğnetmiştir. Allahü Teala şöyle buyurur:
“Şeytan onlara, kendilerine görünmeyen avret yerlerini göstermek için vesvese verdi ve şöyle dedi: “Rabbiniz size bu ağacı iki melek olmamanız ve sürekli olarak Cennet’te kalmamanız için yasakladı. Ayrıca onlara: “Ben sizin iyiliğinizi istiyorum” diye de yemin etti.” Böylece şeytan, eğer bu yasak ağacın meyvesinden yerlerse melek haline dönüşeceklerini ve sürekli olarak Cennet’te kalmalarının ancak bu şekilde mümkün olabileceğini fısıldamış oluyordu. Nitekim şeytanın bu yanıltıcı sözleri Adem’le Havva üzerinde etkisini gösterdi ve yasak meyveden yediler.
Bundan sonrası Ayette şöyle açıklanır:
“Böylece İblis onları aldatarak ağaçtan yemeğe sevketti. Ve ağacın meyvesinden tadınca, avret yerleri onlara göründü. Cennet yapraklarıyla ayıp yerlerini örtmeye başladılar. Bunun üzerine Rableri onlara şöyle nida etti: “Ben size bu ağaçtan yemenizi yasak etmedim mi? Ve size şeytan sizin apaçık bir düşmanınızdır demedim mi?”
Yasaklanan ağacın buğday, üzüm veya incir olduğu konusunda bazı rivayetler varsa da, Ayet ve hadislerde açıkça türü belirtilmemiştir. Bunu bilmekte bir yarar da söz konusu değildir.
Tevrat’a göre, Cennet’te nitelikleri belirlenen iki ağaç vardı. “Hayat ağacı” ve Adem ile eşine yasaklanan “iyilik ve kötülüğü bilme ağacı.” Bu ağacın meyvesinden yemenin cezası ölümdür. Tevrat’ta; “Şimdi elini uzatmasın ve hayat ağacından almasın ve yemesin ve ebediyyen yaşamasın” denilerek hayat ağacının ölümsüzlük bahşetme niteliğine işaret edilmiştir. Şeytan insanın ebediliğine karşı olduğu için, Adem’in hayat ağacına yaklaşmasına engel olmuş, fakat ölümsüzlük verir diye aldatarak bilgi ağacından yedirmiş ve bu nedenle de Adem, eşi ve onlara bağlı olarak insan nesli ölümlü olmuştur.
Günümüz Hristiyanlık inancına göre ise Cennet’teki bu yasak ağaçtan kastedilen Adem ile Havva’nın birbirine cinsel yönden yakınlaşmasıdır. Hatta Hristiyanlıkta bu yüzden evlenmeme ibadet ve sevap sayılmıştır. Diğer yandan kiliseler, ilk insanın yaptığı bu hatanın, kıyamete kadar doğan her yeni çocuğa geçtiğini, onların da günahkAr olarak doğduklarını, ancak vaftiz edilmek suretiyle Cehennemlik olmaktan kurtulabileceklerini öne sürmüştür.
Dipnotlar:
[1] Bakara, 2/35; A’rAf, 7/19. [2] TAhA, 20/117-119. [3] A’rAf, 7/20-21. [4] A’raf, 7/22. [5] Elmalılı, age, I, 276. [6] Tekvin, 2/9, 16-17. [7] Tekvin, 3/22. [8] bk. Tevrat, Tekvın. 3/1-7; Süleyman Hayri Bolay, «Adem» mad. T.D.V.İ Ansk. I, 361. [9] Elmalılı, age I, 276; Bolay, age, «Adem» mad, I, 362.
