Asrevya
Paylaşımcı Üye
- Katılım
- 30 Eyl 2023
- Mesajlar
- 1,532
- Tepki
- 43
Bir gün Ebu Cehil, Peygamber Efendimiz’i (s.a.v) denemek istedi. Avucunun içine taş parçaları saklayarak Peygamber Efendimiz’in yanına gitti.
“Göklerin sırrından haberin varsa ve gerçekten peygamber isen, bil bakalım avucumda gizlediklerim nedir?” diye sordu.
Peygamber Efendimiz (s.a.v) buyurdu: “Elindekilerin ne olduğunu ben mi söyleyeyim? Yoksa Hak peygamber olduğumu avucunda sakladıkların mı söylesin?” Ebu Cehil, “İkinci teklifin mümkün değil, olamaz” dedi.
Peygamber Efendimiz (s.a.v), “Allah’ın (c.c) kudreti, daha da ötesine kadirdir” buyurduğunda Ebu Cehil’in elindeki taşlar kelime-i şehadet getirmeye başladılar. Her bir taş “La ilahe illallah, Muhammeden resulullah” dedi.
Ebu Cehil taşlardan bu sözü duyunca öfkeyle onları yere attı.
Mevlana
“Göklerin sırrından haberin varsa ve gerçekten peygamber isen, bil bakalım avucumda gizlediklerim nedir?” diye sordu.
Peygamber Efendimiz (s.a.v) buyurdu: “Elindekilerin ne olduğunu ben mi söyleyeyim? Yoksa Hak peygamber olduğumu avucunda sakladıkların mı söylesin?” Ebu Cehil, “İkinci teklifin mümkün değil, olamaz” dedi.
Peygamber Efendimiz (s.a.v), “Allah’ın (c.c) kudreti, daha da ötesine kadirdir” buyurduğunda Ebu Cehil’in elindeki taşlar kelime-i şehadet getirmeye başladılar. Her bir taş “La ilahe illallah, Muhammeden resulullah” dedi.
Ebu Cehil taşlardan bu sözü duyunca öfkeyle onları yere attı.
Mevlana
